فراوانی و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری های جدا شده از کشت ادرار بیماران بستری ( بیمارستان بوعلی سینا قزوین)

چکیده زمینه و هدف: با توجه به اینکه شیوع گونه های مختلف باکتریایی و میزان مقاومت آنتی بیوتیکی آنها نسبت به شرایط جغرافیایی می تواند متفاوت باشد، این مطالعه با هدف شناسایی میزان فراوانی عوامل باکتریایی جدا شده از کشت ادرار و بررسی حساسیت دارویی آنها انجام شده است. روش بررسی: در ایــن مــطالعه مــقطعی 7200 نمــونه ادرار جــهت تــشخیص بــاکــتری هــای عــامل عــفونــت های ادراری بــا آزمون هــای افــتراقــی و حــساسیــت آنتــی بیوتیــکی آنـها به روش دیــسک دیــفیوژن طــبق دســتور الــعـمل clsi the clinical and laboratory standards institute)) انجام گرفت. یافته ها: شایع ترین باکتری های بدست آمده از ادرار به ترتیب اشرشیاکلی736 (1/61 %)، کلبسیلا پنومونیه 128 (6/10%)، انتروکوک فکالیس 88 (3/7 %) بود. بیشترین حساسیت آنتی بیوتیکی در ارگانیسم ها، سیپروفلوکساسین 174 (45/14%) و کمترین حساسیت را آموکسی سیلین 795 (02/66 %) دارا بود. نتیجه گیری: باکتری ها کمترین میزان مقاومت نسبت به سیپروفلوکساسین را دارند که به عنوان خط اول درمان آنتی بیوتیکی توصیه می گردد. همچنین بهتر است در درمان اولیه عفونت های ادراری از آنتی بیوتیک های آموکسی سیلین و آمپی سیلین کمتر استفاده شود. واژهای کلیدی: آنتی بیوگرام، مقاومت باکتریایی، کشت ادرار